Ko-Imari/fa: Difference between revisions

From Global Knowledge Compendium of Traditional Crafts and Artisanal Techniques
Created page with "کو ایماری"
 
Created page with "در حالی که تمام ظروف کو-ایماری بخشی از دسته گسترده‌تر ظروف ایماری هستند، همه ظروف ایماری کو-ایماری محسوب نمی‌شوند. تمایز در درجه اول در قدمت، سبک و هدف نهفته است. کو-ایماری به طور خاص به اولین دوره اشاره دارد که با انرژی پویا، جهت‌گیری صادراتی و سطوح غنی تزئین شد..."
 
(2 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 4: Line 4:
[[File:Ko-Imari.png|thumb|Ko-Imari ware from the Edo period]]
[[File:Ko-Imari.png|thumb|Ko-Imari ware from the Edo period]]


<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
«کو-ایماری» (به معنای واقعی کلمه «ایماری قدیمی») به قدیمی‌ترین و نمادین‌ترین سبک ظروف ایماری ژاپنی اشاره دارد که عمدتاً در قرن هفدهم تولید می‌شدند. این ظروف چینی در شهر آریتا ساخته شده و از بندر ایماری در همان نزدیکی صادر می‌شدند، که نام خود را از این بندر گرفته است. کو-ایماری به ویژه به دلیل سبک تزئینی پویا و اهمیت تاریخی خود در تجارت جهانی اولیه ظروف چینی قابل توجه است.
'''Ko-Imari''' (literally ''Old Imari'') refers to the earliest and most iconic style of Japanese Imari ware produced primarily during the 17th century. These porcelains were made in the town of Arita and exported from the nearby port of Imari, which gave the ware its name. Ko-Imari is especially notable for its dynamic decorative style and historical significance in early global porcelain trade.
</div>


<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<span id="Historical_Background"></span>
== Historical Background ==
== پیشینه تاریخی ==
</div>


<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
سفال کو-ایماری در اوایل دوره ادو، حدود دهه ۱۶۴۰، پس از کشف خاک رس چینی در منطقه آریتا پدیدار شد. سفالگران محلی ژاپنی که در ابتدا تحت تأثیر چینی آبی و سفید چینی قرار داشتند، شروع به توسعه هویت سبکی خود کردند. با کاهش صادرات چینی چین به دلیل سقوط سلسله مینگ، چینی ژاپنی شروع به پر کردن شکاف در بازارهای بین‌المللی، به ویژه از طریق تجارت با شرکت هند شرقی هلند، کرد.
Ko-Imari ware emerged in the early Edo period, around the 1640s, following the discovery of porcelain clay in the Arita region. Influenced initially by Chinese blue-and-white porcelain, local Japanese potters began to develop their own stylistic identity. As China’s porcelain exports declined due to the fall of the Ming Dynasty, Japanese porcelain began filling the gap in international markets, particularly through trade with the Dutch East India Company.
</div>


<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<span id="Key_Features"></span>
== Key Features ==
=== ویژگی‌های کلیدی ===
</div>


<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
ویژگی‌های متمایز کو-ایماری عبارتند از:
The distinctive qualities of Ko-Imari include:
</div>


<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
*طرح‌های جسورانه و رنگارنگ، معمولاً ترکیبی از زیرلعابی آبی کبالت با لعاب‌های روی لعاب به رنگ‌های قرمز، سبز و طلایی.
*Bold and colorful designs, typically combining cobalt blue underglaze with overglaze enamels in red, green, and gold.
*Dense and symmetrical decoration covering nearly the entire surface, often described as richly ornate or even opulent.
*Motifs such as chrysanthemums, peonies, phoenixes, dragons, and stylized waves or clouds.
*Thick porcelain body compared to later, more refined pieces.
</div>


<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
تزئینات متراکم و متقارن که تقریباً تمام سطح را می‌پوشاند، اغلب به عنوان تزئینات غنی یا حتی مجلل توصیف می‌شود.
Ko-Imari ware was not intended solely for domestic use. Many pieces were tailored to suit European tastes, which included large plates, vases, and garnitures for display.
</div>


<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
نقوش‌هایی مانند گل داوودی، گل صد تومانی، ققنوس، اژدها و امواج یا ابرهای سبک‌سازی شده.
== Export and European Reception ==
</div>


<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
بدنه چینی ضخیم در مقایسه با قطعات بعدی و ظریف‌تر.
Ko-Imari ware was exported in large quantities throughout the 17th and early 18th centuries. It became a fashionable luxury item among European elites. In palaces and aristocratic homes across Europe, Ko-Imari porcelain adorned mantelpieces, cabinets, and tables. European porcelain manufacturers, particularly in Meissen and Chantilly, began producing their own versions inspired by Ko-Imari designs.
</div>


<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
ظروف کو-ایماری صرفاً برای مصارف خانگی در نظر گرفته نشده بودند. بسیاری از قطعات متناسب با سلیقه اروپایی‌ها ساخته می‌شدند، از جمله بشقاب‌های بزرگ، گلدان‌ها و تزئینات تزئینی برای نمایش.
== Evolution and Transition ==
</div>


<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<span id="Export_and_European_Reception"></span>
By the early 18th century, the style of Imari ware began to evolve. Japanese potters developed more refined techniques, and new styles such as Nabeshima ware emerged, focusing on elegance and restraint. The term Ko-Imari is now used to specifically distinguish these early exported works from later domestic or revival pieces.
== صادرات و پذیرش اروپایی ==
</div>


<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
ظروف کو-ایماری در طول قرن هفدهم و اوایل قرن هجدهم به مقدار زیادی صادر می‌شد. این ظروف به یک کالای لوکس و مد روز در بین نخبگان اروپایی تبدیل شد. در کاخ‌ها و خانه‌های اشرافی در سراسر اروپا، چینی‌های کو-ایماری، طاقچه‌ها، کابینت‌ها و میزها را زینت می‌دادند. تولیدکنندگان چینی اروپایی، به ویژه در مایسن و شانتیلی، شروع به تولید نسخه‌های خود با الهام از طرح‌های کو-ایماری کردند.
== Legacy ==
</div>


<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<span id="Evolution_and_Transition"></span>
Ko-Imari remains highly valued by collectors and museums worldwide. It is considered a symbol of Japan’s early contribution to global ceramics and a masterwork of Edo-period craftsmanship. The vivid designs and technical achievements of Ko-Imari continue to inspire both traditional and contemporary Japanese ceramic artists.
== تکامل و گذار ==
</div>


<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
در اوایل قرن هجدهم، سبک ظروف ایماری شروع به تکامل کرد. سفالگران ژاپنی تکنیک‌های ظریف‌تری را توسعه دادند و سبک‌های جدیدی مانند ظروف نابشیما ظهور کردند که بر ظرافت و محدودیت تمرکز داشتند. اصطلاح کو-ایماری اکنون برای تمایز ویژه این آثار صادراتی اولیه از قطعات داخلی یا احیا شده بعدی استفاده می‌شود.
== Relationship to Imari Ware ==
</div>


<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<span id="Legacy"></span>
While all Ko-Imari ware is part of the broader category of Imari ware, not all Imari ware is considered Ko-Imari. The distinction lies primarily in the age, style, and purpose. Ko-Imari specifically refers to the earliest period, characterized by its dynamic energy, export orientation, and richly decorated surfaces.
== میراث ==
</div>
 
کو-ایماری همچنان نزد مجموعه‌داران و موزه‌های سراسر جهان بسیار ارزشمند است. این اثر به عنوان نمادی از سهم اولیه ژاپن در سرامیک جهانی و شاهکاری از هنر سفالگری دوره ادو در نظر گرفته می‌شود. طرح‌های زنده و دستاوردهای فنی کو-ایماری همچنان الهام‌بخش هنرمندان سرامیک سنتی و معاصر ژاپنی است.
 
<span id="Relationship_to_Imari_Ware"></span>
== نسبت با ایماری ویر ==
 
در حالی که تمام ظروف کو-ایماری بخشی از دسته گسترده‌تر ظروف ایماری هستند، همه ظروف ایماری کو-ایماری محسوب نمی‌شوند. تمایز در درجه اول در قدمت، سبک و هدف نهفته است. کو-ایماری به طور خاص به اولین دوره اشاره دارد که با انرژی پویا، جهت‌گیری صادراتی و سطوح غنی تزئین شده مشخص می‌شود.
[[Category:Japan]]
[[Category:Japan]]
[[Category:Japanese pottery]]
[[Category:Japanese pottery]]

Latest revision as of 04:43, 18 July 2025

Ko-Imari

Ko-Imari ware from the Edo period

«کو-ایماری» (به معنای واقعی کلمه «ایماری قدیمی») به قدیمی‌ترین و نمادین‌ترین سبک ظروف ایماری ژاپنی اشاره دارد که عمدتاً در قرن هفدهم تولید می‌شدند. این ظروف چینی در شهر آریتا ساخته شده و از بندر ایماری در همان نزدیکی صادر می‌شدند، که نام خود را از این بندر گرفته است. کو-ایماری به ویژه به دلیل سبک تزئینی پویا و اهمیت تاریخی خود در تجارت جهانی اولیه ظروف چینی قابل توجه است.

پیشینه تاریخی

سفال کو-ایماری در اوایل دوره ادو، حدود دهه ۱۶۴۰، پس از کشف خاک رس چینی در منطقه آریتا پدیدار شد. سفالگران محلی ژاپنی که در ابتدا تحت تأثیر چینی آبی و سفید چینی قرار داشتند، شروع به توسعه هویت سبکی خود کردند. با کاهش صادرات چینی چین به دلیل سقوط سلسله مینگ، چینی ژاپنی شروع به پر کردن شکاف در بازارهای بین‌المللی، به ویژه از طریق تجارت با شرکت هند شرقی هلند، کرد.

ویژگی‌های کلیدی

ویژگی‌های متمایز کو-ایماری عبارتند از:

  • طرح‌های جسورانه و رنگارنگ، معمولاً ترکیبی از زیرلعابی آبی کبالت با لعاب‌های روی لعاب به رنگ‌های قرمز، سبز و طلایی.

تزئینات متراکم و متقارن که تقریباً تمام سطح را می‌پوشاند، اغلب به عنوان تزئینات غنی یا حتی مجلل توصیف می‌شود.

نقوش‌هایی مانند گل داوودی، گل صد تومانی، ققنوس، اژدها و امواج یا ابرهای سبک‌سازی شده.

بدنه چینی ضخیم در مقایسه با قطعات بعدی و ظریف‌تر.

ظروف کو-ایماری صرفاً برای مصارف خانگی در نظر گرفته نشده بودند. بسیاری از قطعات متناسب با سلیقه اروپایی‌ها ساخته می‌شدند، از جمله بشقاب‌های بزرگ، گلدان‌ها و تزئینات تزئینی برای نمایش.

صادرات و پذیرش اروپایی

ظروف کو-ایماری در طول قرن هفدهم و اوایل قرن هجدهم به مقدار زیادی صادر می‌شد. این ظروف به یک کالای لوکس و مد روز در بین نخبگان اروپایی تبدیل شد. در کاخ‌ها و خانه‌های اشرافی در سراسر اروپا، چینی‌های کو-ایماری، طاقچه‌ها، کابینت‌ها و میزها را زینت می‌دادند. تولیدکنندگان چینی اروپایی، به ویژه در مایسن و شانتیلی، شروع به تولید نسخه‌های خود با الهام از طرح‌های کو-ایماری کردند.

تکامل و گذار

در اوایل قرن هجدهم، سبک ظروف ایماری شروع به تکامل کرد. سفالگران ژاپنی تکنیک‌های ظریف‌تری را توسعه دادند و سبک‌های جدیدی مانند ظروف نابشیما ظهور کردند که بر ظرافت و محدودیت تمرکز داشتند. اصطلاح کو-ایماری اکنون برای تمایز ویژه این آثار صادراتی اولیه از قطعات داخلی یا احیا شده بعدی استفاده می‌شود.

میراث

کو-ایماری همچنان نزد مجموعه‌داران و موزه‌های سراسر جهان بسیار ارزشمند است. این اثر به عنوان نمادی از سهم اولیه ژاپن در سرامیک جهانی و شاهکاری از هنر سفالگری دوره ادو در نظر گرفته می‌شود. طرح‌های زنده و دستاوردهای فنی کو-ایماری همچنان الهام‌بخش هنرمندان سرامیک سنتی و معاصر ژاپنی است.

نسبت با ایماری ویر

در حالی که تمام ظروف کو-ایماری بخشی از دسته گسترده‌تر ظروف ایماری هستند، همه ظروف ایماری کو-ایماری محسوب نمی‌شوند. تمایز در درجه اول در قدمت، سبک و هدف نهفته است. کو-ایماری به طور خاص به اولین دوره اشاره دارد که با انرژی پویا، جهت‌گیری صادراتی و سطوح غنی تزئین شده مشخص می‌شود.