Ko-Imari/fa: Difference between revisions

From Global Knowledge Compendium of Traditional Crafts and Artisanal Techniques
Created page with "== پیشینه تاریخی =="
Created page with "در حالی که تمام ظروف کو-ایماری بخشی از دسته گسترده‌تر ظروف ایماری هستند، همه ظروف ایماری کو-ایماری محسوب نمی‌شوند. تمایز در درجه اول در قدمت، سبک و هدف نهفته است. کو-ایماری به طور خاص به اولین دوره اشاره دارد که با انرژی پویا، جهت‌گیری صادراتی و سطوح غنی تزئین شد..."
 
(One intermediate revision by the same user not shown)
Line 26: Line 26:
ظروف کو-ایماری صرفاً برای مصارف خانگی در نظر گرفته نشده بودند. بسیاری از قطعات متناسب با سلیقه اروپایی‌ها ساخته می‌شدند، از جمله بشقاب‌های بزرگ، گلدان‌ها و تزئینات تزئینی برای نمایش.
ظروف کو-ایماری صرفاً برای مصارف خانگی در نظر گرفته نشده بودند. بسیاری از قطعات متناسب با سلیقه اروپایی‌ها ساخته می‌شدند، از جمله بشقاب‌های بزرگ، گلدان‌ها و تزئینات تزئینی برای نمایش.


<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<span id="Export_and_European_Reception"></span>
== Export and European Reception ==
== صادرات و پذیرش اروپایی ==
</div>


<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
ظروف کو-ایماری در طول قرن هفدهم و اوایل قرن هجدهم به مقدار زیادی صادر می‌شد. این ظروف به یک کالای لوکس و مد روز در بین نخبگان اروپایی تبدیل شد. در کاخ‌ها و خانه‌های اشرافی در سراسر اروپا، چینی‌های کو-ایماری، طاقچه‌ها، کابینت‌ها و میزها را زینت می‌دادند. تولیدکنندگان چینی اروپایی، به ویژه در مایسن و شانتیلی، شروع به تولید نسخه‌های خود با الهام از طرح‌های کو-ایماری کردند.
Ko-Imari ware was exported in large quantities throughout the 17th and early 18th centuries. It became a fashionable luxury item among European elites. In palaces and aristocratic homes across Europe, Ko-Imari porcelain adorned mantelpieces, cabinets, and tables. European porcelain manufacturers, particularly in Meissen and Chantilly, began producing their own versions inspired by Ko-Imari designs.
</div>


<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<span id="Evolution_and_Transition"></span>
== Evolution and Transition ==
== تکامل و گذار ==
</div>


<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
در اوایل قرن هجدهم، سبک ظروف ایماری شروع به تکامل کرد. سفالگران ژاپنی تکنیک‌های ظریف‌تری را توسعه دادند و سبک‌های جدیدی مانند ظروف نابشیما ظهور کردند که بر ظرافت و محدودیت تمرکز داشتند. اصطلاح کو-ایماری اکنون برای تمایز ویژه این آثار صادراتی اولیه از قطعات داخلی یا احیا شده بعدی استفاده می‌شود.
By the early 18th century, the style of Imari ware began to evolve. Japanese potters developed more refined techniques, and new styles such as Nabeshima ware emerged, focusing on elegance and restraint. The term Ko-Imari is now used to specifically distinguish these early exported works from later domestic or revival pieces.
</div>


<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<span id="Legacy"></span>
== Legacy ==
== میراث ==
</div>


<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
کو-ایماری همچنان نزد مجموعه‌داران و موزه‌های سراسر جهان بسیار ارزشمند است. این اثر به عنوان نمادی از سهم اولیه ژاپن در سرامیک جهانی و شاهکاری از هنر سفالگری دوره ادو در نظر گرفته می‌شود. طرح‌های زنده و دستاوردهای فنی کو-ایماری همچنان الهام‌بخش هنرمندان سرامیک سنتی و معاصر ژاپنی است.
Ko-Imari remains highly valued by collectors and museums worldwide. It is considered a symbol of Japan’s early contribution to global ceramics and a masterwork of Edo-period craftsmanship. The vivid designs and technical achievements of Ko-Imari continue to inspire both traditional and contemporary Japanese ceramic artists.
</div>


<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
<span id="Relationship_to_Imari_Ware"></span>
== Relationship to Imari Ware ==
== نسبت با ایماری ویر ==
</div>


<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
در حالی که تمام ظروف کو-ایماری بخشی از دسته گسترده‌تر ظروف ایماری هستند، همه ظروف ایماری کو-ایماری محسوب نمی‌شوند. تمایز در درجه اول در قدمت، سبک و هدف نهفته است. کو-ایماری به طور خاص به اولین دوره اشاره دارد که با انرژی پویا، جهت‌گیری صادراتی و سطوح غنی تزئین شده مشخص می‌شود.
While all Ko-Imari ware is part of the broader category of Imari ware, not all Imari ware is considered Ko-Imari. The distinction lies primarily in the age, style, and purpose. Ko-Imari specifically refers to the earliest period, characterized by its dynamic energy, export orientation, and richly decorated surfaces.
</div>
[[Category:Japan]]
[[Category:Japan]]
[[Category:Japanese pottery]]
[[Category:Japanese pottery]]

Latest revision as of 04:43, 18 July 2025

Ko-Imari

Ko-Imari ware from the Edo period

«کو-ایماری» (به معنای واقعی کلمه «ایماری قدیمی») به قدیمی‌ترین و نمادین‌ترین سبک ظروف ایماری ژاپنی اشاره دارد که عمدتاً در قرن هفدهم تولید می‌شدند. این ظروف چینی در شهر آریتا ساخته شده و از بندر ایماری در همان نزدیکی صادر می‌شدند، که نام خود را از این بندر گرفته است. کو-ایماری به ویژه به دلیل سبک تزئینی پویا و اهمیت تاریخی خود در تجارت جهانی اولیه ظروف چینی قابل توجه است.

پیشینه تاریخی

سفال کو-ایماری در اوایل دوره ادو، حدود دهه ۱۶۴۰، پس از کشف خاک رس چینی در منطقه آریتا پدیدار شد. سفالگران محلی ژاپنی که در ابتدا تحت تأثیر چینی آبی و سفید چینی قرار داشتند، شروع به توسعه هویت سبکی خود کردند. با کاهش صادرات چینی چین به دلیل سقوط سلسله مینگ، چینی ژاپنی شروع به پر کردن شکاف در بازارهای بین‌المللی، به ویژه از طریق تجارت با شرکت هند شرقی هلند، کرد.

ویژگی‌های کلیدی

ویژگی‌های متمایز کو-ایماری عبارتند از:

  • طرح‌های جسورانه و رنگارنگ، معمولاً ترکیبی از زیرلعابی آبی کبالت با لعاب‌های روی لعاب به رنگ‌های قرمز، سبز و طلایی.

تزئینات متراکم و متقارن که تقریباً تمام سطح را می‌پوشاند، اغلب به عنوان تزئینات غنی یا حتی مجلل توصیف می‌شود.

نقوش‌هایی مانند گل داوودی، گل صد تومانی، ققنوس، اژدها و امواج یا ابرهای سبک‌سازی شده.

بدنه چینی ضخیم در مقایسه با قطعات بعدی و ظریف‌تر.

ظروف کو-ایماری صرفاً برای مصارف خانگی در نظر گرفته نشده بودند. بسیاری از قطعات متناسب با سلیقه اروپایی‌ها ساخته می‌شدند، از جمله بشقاب‌های بزرگ، گلدان‌ها و تزئینات تزئینی برای نمایش.

صادرات و پذیرش اروپایی

ظروف کو-ایماری در طول قرن هفدهم و اوایل قرن هجدهم به مقدار زیادی صادر می‌شد. این ظروف به یک کالای لوکس و مد روز در بین نخبگان اروپایی تبدیل شد. در کاخ‌ها و خانه‌های اشرافی در سراسر اروپا، چینی‌های کو-ایماری، طاقچه‌ها، کابینت‌ها و میزها را زینت می‌دادند. تولیدکنندگان چینی اروپایی، به ویژه در مایسن و شانتیلی، شروع به تولید نسخه‌های خود با الهام از طرح‌های کو-ایماری کردند.

تکامل و گذار

در اوایل قرن هجدهم، سبک ظروف ایماری شروع به تکامل کرد. سفالگران ژاپنی تکنیک‌های ظریف‌تری را توسعه دادند و سبک‌های جدیدی مانند ظروف نابشیما ظهور کردند که بر ظرافت و محدودیت تمرکز داشتند. اصطلاح کو-ایماری اکنون برای تمایز ویژه این آثار صادراتی اولیه از قطعات داخلی یا احیا شده بعدی استفاده می‌شود.

میراث

کو-ایماری همچنان نزد مجموعه‌داران و موزه‌های سراسر جهان بسیار ارزشمند است. این اثر به عنوان نمادی از سهم اولیه ژاپن در سرامیک جهانی و شاهکاری از هنر سفالگری دوره ادو در نظر گرفته می‌شود. طرح‌های زنده و دستاوردهای فنی کو-ایماری همچنان الهام‌بخش هنرمندان سرامیک سنتی و معاصر ژاپنی است.

نسبت با ایماری ویر

در حالی که تمام ظروف کو-ایماری بخشی از دسته گسترده‌تر ظروف ایماری هستند، همه ظروف ایماری کو-ایماری محسوب نمی‌شوند. تمایز در درجه اول در قدمت، سبک و هدف نهفته است. کو-ایماری به طور خاص به اولین دوره اشاره دارد که با انرژی پویا، جهت‌گیری صادراتی و سطوح غنی تزئین شده مشخص می‌شود.